Handwerken, ik wil er nooit mee stoppen. Hoewel handwerken begon als hobby, heeft het inmiddels mijn hele leven overgenomen. Stoppen is gewoon geen optie meer voor mij. Behalve dat ik handwerken leuk vind, heb ik inmiddels bepaalde visies over hoe handwerken als medicijn kan worden ingezet, of over de impact dat bepaalde handwerkprojecten op onze levens kunnen hebben. Je snapt het waarschijnlijk inmiddels. Ik kan niet meer zonder. En toch….
Er zijn momenten dat ik het liefst mijn handwerkproject uit het raam wil gooien. Dit zijn de tien dingen die ik het aller stomst vind aan handwerken!
Er is altijd Zo. Veel. Keus.
Ik weet zeker dat dit een universeel probleem is. Vroeger, in (groot)oma’s tijd, was handwerken niet een hobby, maar gewoon een alledaagse bezigheid. Er moesten sokken gebreid worden, pannenlapjes gehaakt worden en truien in elkaar worden gezet. Deed je dat niet? Dan had je koude tenen en aangebrande vingers. Inmiddels is handwerken niet meer noodzakelijk. En daarom zijn er de afgelopen jaren zo veel mogelijkheden op de markt gekomen. Je kunt kiezen tussen duizend verschillende garens. Miljoenen verschillende patronen. Honderden prachtige handwerkmaterialen. Ik voel me vaak overweldigd door het gigantische aanbod en ben daarom altijd het gelukkigst als ik net een nieuw project heb opgezet.
Ik heb geen ruimtelijk inzicht.
En dat is vaak best lastig. Als ik een patroon lees, kan ik geen beeld vormen. Daarnaast zeggen afmetingen mij niets. Dus ik meet en tel en pas en reken ongelofelijk veel. En dat vind ik helemaal niet leuk. Stom zelfs! Als mijn hersens plotseling wel cijfers en ruimte zouden begrijpen en kunnen vertalen naar beelden, dan zou ik het ontwerpen van patronen ook veel leuker vinden. Maar helaas. Je kunt niet alles hebben.
Niet elk project heeft een doel.
Het is geen geheim dat ik een product handwerker ben. Het proces is heerlijk en ik kan echt genieten van het werken aan een project, maar dat heb ik mezelf moeten aanleren. Van nature houd ik van het eindresultaat. Gewoon handwerken om te handwerken vind ik niet fijn en vind ik ook absoluut niet duurzaam. En soms is het einderesultaat gewoon niet het einddoel. Een proeflapje bijvoorbeeld. Hoewel ik proeflapjes heb leren respecteren. Is het product van een proeflapje totaal niet interessant. Het werkt wel mee aan het échte einddoel, dus inmiddels vind ik het ok. Maar toch…
Niet elk project kan overal mee naartoe.
Komend weekend ga ik naar een festival. En ik wil/kan mijn grote projecttas met mijn super grote Shinrin-Yoku sjaal niet meenemen. En dat vind ik stom. Dus bedenk ik maar weer eens een klein projectje dat ik eenvoudig mee kan nemen en die ik in de rij naar de wc of wachtend op de volgende artiest even gauw erbij kan pakken. Maar het liefst nam ik dus mijn grote sjaal mee. Achja, het is nou eenmaal zo.
Er zijn veel nutteloze handwerkspulletjes.
Ik hou van marketing, maar marketeers houden vaak niet van mij. Ik zal namelijk veel liever één keer een flink bedrag uitgeven aan breinaalden die 20 jaar meegaan dan iedere twee jaar een setje goedkope breinaalden aanschaffen omdat ze in een modieuze verpakking zitten. Ook kleine dingen zoals steekmarkeerders hoef ik niet vaak aan te schaffen, ik bewaar alles netjes in blikken en tasjes. Heel af en toe zie ik nog een nieuw dingetje voorbijkomen waar ik dan razend enthousiast over ben. Maar het overkomt me niet vaak meer!
Ik krijg het te snel te warm.
En in de zomer is dat een groot probleem! In de winter overigens ook. Mijn handgemaakte wintertruien kan ik eigenlijk pas aan op het moment dat het -10 is buiten. En mijn gebreide zomertopjes kan ik alleen aan als het 5 tot 15 graden is. Ik ben nu aan het experimenteren met het maken van een zomertopje die meer ruimte geeft aan mijn oksels (zodat ik hopelijk het topje niet meteen volzweet), dus misschien is dat een oplossing. Maar ik ben er bang voor.
Er bestaat zoiets als modebewust handwerken.
Kom ik weer met m’n marketing hoor. Want niet alleen de gewone kledingwinkels worden wekelijks gevuld met de allernieuwste trends. Ook in de handwerkwereld hoppen bedrijven vaak van trend naar trend. Denk eens aan 2021 en hoe vaak we plotsklaps overal lila garens uit de grond zagen springen. Of denk aan het tunisch haken dat een paar jaar geleden helemaal hip was. Een trend begint ergens, ontploft en siddert daarna weer weg. Zit je dan met al je lila garens. Je eigen stijl ontdekken en ontwikkelen is veel waardevoller. Zo kun je precies maken wat jij zelf mooi vind.
Veel mensen waarderen handwerken niet.
“Vind je het leuk als ik jou voor kerst een paar sokken brei?” “Nee, eigenlijk niet.” Dit gesprek voerde ik afgelopen najaar. En hoewel je op het eerste gezicht zou denken dat ik dat een naar gesprek vond, is het tegenovergestelde waar! Heel veel (en dan bedoel ik écht heel veel) mensen durven niet te vragen of iemand een handgemaakt cadeau mooi zal vinden. En als deze personen het al durven, durft diegene aan wie ze het vragen vaak alsnog geen nee te antwoorden. En dat is spijtig. Ik geef graag cadeaus waar andere mensen gelukkig van worden. En als iemand gewoon ja zegt zodat ze zich niet schuldig hoeven te voelen, dan vind ik het zonde van het project. Natuurlijk vind ik het jammer dat niet iedereen van handgemaakt houdt. Maar ik besteed mijn tijd liever aan de mensen die er wel van houden, dan piekeren over of een ander mijn prachtig, handgemaakt cadeautje wel of niet waardeert.
Er is te weinig informatie over waar grondstoffen vandaan komen.
Het liefst zou ik garens kopen bij diegene die het schaap heeft geschoren. Datzelfde geldt overigens ook voor eten en drinken en voor eigenlijk alle spullen die ik in het dagelijkse leven gebruik. Precies dit staat aan de basis van Slow Living. Maar even terug naar handwerken. We weten meestal niet waar garens vandaan komen. Gelukkig zijn er wel steeds meer bedrijven die precies weten waar wat vandaan komt. Denk aan een bedrijf zoals Fonty. Wat mij betreft mag er heel wat meer openheid komen over waar de grondstoffen voor alles in het leven precies vandaan worden gehaald.
Handwerkmaterialen nemen best veel ruimte in beslag.
Ik ben geen verzamelaarster. Hoewel mijn familie om me heen enorm van verzamelen houdt, heb ik er heel weinig mee. Het liefst koop ik de precieze hoeveelheid die ik nodig ga hebben en haal ik daarna niets anders in huis totdat het op is. Maar je hebt zoiets als restgarens. Of mooie koffietafel boeken. Of bijzondere haaknaalden. En deze dingen nemen toch altijd ietsjes meer ruimte in beslag dan je zou wensen.
Handwerken is en blijft mijn grote liefde hoor en daar gaat helemaal niets aan veranderen. Soms is even klagen gewoon hartstikke nodig. Wil jij ook even lekker klagen? Scroll dan helemaal naar beneden en laat mij weten wat jij het stomst vindt aan handwerken!
Charlie Dingelstad-Machiels
Deel deze post met jouw vrienden en familie!
Charlingual
Hoi, ik ben Charlie. Mij zou je kunnen kennen van de Online Handwerk Club of van mijn vele artikelen over Slow Living, Handwerken en Duurzaamheid. Ik ben altijd op zoek naar de mooie dingen in het leven en doe mijn best om op mijn eigen manier bewuste keuzes te maken. Wist je dat er iedere werkdag een nieuw artikel of nieuwe video online komt? Schrijf je in voor de nieuwsbrief en mis niks!
Volg mij online
Nieuwste blogs
